“Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μουσική που ενθαρρύνει μια υγιή και θετική έκφραση του θυμού!”
Μιλησαμε με τον Jack Summers κιθαρίστα και τραγουδιστή στους CLAMM για τον νέο δίσκο, τις αντιλήψεις τους και τα πιστεύω τους.
Γεια σου Jack! Πως είσαι; Πως είναι οι υπόλοιποι του συγκροτήματος;
Jack: Μια χαρα. Οι φίλοι μου Maisie (μπάσο/φωνητικά) και Miles (ντραμς/φωνητικά) είναι επίσης καλά και χαρούμενοι που θα μιλήσουμε μαζί σας.
Για όσους θέλουν να γνωρίσουν τη μουσική σας, μπορείς να μας πεις ποιοι είστε και λίγα λόγια για τη μουσική που φτιάχνετε;
Jack: Είμαστε ένα συγκρότημα που φτιάχνει δυνατή και έντονη κιθαριστική μουσική για το πώς είναι να ζεις ως νέος στην κοινωνία. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μουσική που μπορεί να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να συνεχίσουν το δικό τους ταξίδι, σε αντίθεση με το να ζουν μέσα στους αυστηρούς περιορισμούς του παραδοσιακού καπιταλιστικού συστήματος. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μουσική που ενθαρρύνει μια υγιή και θετική έκφραση του θυμού!
Τι σε εμπνέει για ένα τραγούδι; Ποιες είναι οι επιρροές που μπορούμε να βρούμε στο νέο σας άλμπουμ;
Jack: Αυτό το άλμπουμ γράφτηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Γράφτηκε επίσης ως επί το πλείστον υπό μια κυβέρνηση της δεξιάς εδώ στην Αυστραλία. Υποθέτω λοιπόν ότι ήταν μια περίοδος συναισθηματικής αναταραχής και πολιτικής απογοήτευσης για εμάς.
Υπάρχουν άλλες μπάντες από την Αυστραλία που ανέβασαν αυτό το μουσικό (σας) στυλ ή αυτή η μουσική προέρχεται κυρίως από τη σκηνή των ΗΠΑ/Καναδά;
Jack: Σίγουρα υπήρχαν πολλά συγκροτήματα. Οι The Saints είναι βασικοί οδηγοί του punk/post-punk και από μικρός τους παρακολουθώ. Επίσης οι GOD, που έγραψαν μερικά εμβληματικά punk τραγούδια (For Lovers Only, 1989). Θα προσθέσω τους Cosmic Pyschos και τους Radio Birdman. Καθώς μεγαλώναμε νομίζω ότι μπήκαμε περισσότερο σε μπάντες όπως οι Eddy Current Suppression Ring που ήταν πιο garage και οι Total Control που σίγουρα μας επηρέασαν πολύ. Τέλος οι Power είναι ένα συγκρότημα που βλέπαμε ζωντανά πολύ, λίγο πριν ξεκινήσουμε τους CLAMM.
Ποιες είναι οι βασικές και βαθιές διαφορές με τον πρώτο σας δίσκο;
Jack: Μάλλον είναι λίγο πολύ το ίδιο, αλλά νομίζω ότι είναι πιο δυνατό, πιο σκοτεινό και πιο βαρύ το φετινό. Το πρώτο ίσως ήταν λίγο βιαστικό. Ίσως λιγότερο μελετημένο. Μας ενθάρρυνε η ανταπόκριση του πρώτου μας δίσκου και θέλαμε να μεταφέρουμε μερικά από αυτά στον δεύτερο δίσκο μας προσθέτοντας παράλληλα κάποια νέα δυναμική σε αυτόν. Οι στίχοι είναι μάλλον λίγο πιο προσεκτικοί και προσθέσαμε κάποια επιπλέον όργανα. Αλλά νομίζω ότι είναι περίπου τα ίδια.
Τι επεξεργάζονται οι στίχοι του νέου δίσκου; Μπορείς να περιγράψεις μερικά από τα θέματα; Τι σας ωθεί να εμβαθύνετε σε τόσο βαριά θέματα;
Jack: Οι στίχοι μας επικεντρώνονται στα συστήματα εξουσίας και στο πώς είναι να ζεις μέσα σε αυτά ως νέος που δεν «ταιριάζει απαραίτητα στο καλούπι». Καπιταλισμός, υλισμός, αυτοδυναμία, ανίκανοι ηγέτες και διεφθαρμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Τι μισείς αυτή τη στιγμή από όλα αυτά;
Jack: Χαχα, προσπαθώ να μην μισώ τίποτα, παρά τον θυμό που εκφράζω σε αυτόν τον δίσκο. Νιώθω ότι το να βάζεις ενέργεια στο μίσος είναι άσκοπο μερικές φορές γιατί αυτό που θέλεις να μισήσεις δεν αξίζει καν την ενέργεια. Δεν είμαι σίγουρος, έτσι το σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό.
Τότε πες μου ποιο είναι το ένα και μοναδικό πράγμα που θέλετε να αλλάξετε πρώτα σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε;
Jack: Χμμμ, δεν είμαι σίγουρος, αυτό είναι δύσκολο. Νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι να μπορούσαμε να είχαν όλοι λίγο περισσότερη συμπόνια ο ένας για τον άλλον. Νιώθω ότι εδώ στην Αυστραλία οι άνθρωποι μπορεί να είναι πολύ κρύοι και απόμακροι. Μακάρι να μπορούσαν όλοι να συνδεθούν λίγο περισσότερο. Ίσως οι άνθρωποι να μην έχουν την ικανότητα για κάτι τέτοιο στη σύγχρονη ζωή.
Τι γίνεται με το σαξόφωνο; Πώς επιλέξατε να προσθέσετε αυτό το όργανο στη μουσική σας; Ποιος ευθύνεται για αυτό;
Jack: Ω ναι! Σαξόφωνο! Πιστεύαμε ότι το θορυβώδες και ατονικό σαξόφωνο θα έδινε κάτι παραπάνω στις υπόλοιπες πτυχές του θορύβου στον δίσκο. Νιώθαμε ότι το να αφήσουμε χρόνο για ορχηστρικό χώρο θα πρόσθετε κάτι καλό στα τραγούδια. Η Anna Gordon, η οποία είναι μια σαξοφωνίστρια που έχει δουλέψει στη Μελβούρνη σε projects όπως οι Mangelwurzel και οι Barons of Tang, έκανε μερικές πρόβες και μετά ηχογραφήσεις μαζί μας και απολαύσαμε πραγματικά αυτό που είχε να προσθέσει στον δίσκο.
Είναι η πρώτη σας φορά στην Ευρώπη;
Jack: Ναι, αυτή είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε στην Ευρώπη για μουσική. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Δεν μπορεί να περιμένει. Ανυπομονούμε να έρθουμε στην Ελλάδα, γιατί θα είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε εκεί.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη ποτέ ζωντανή σας εμφάνιση;
Jack: Η μεγαλύτερη ήταν όταν παίξαμε πριν τους Wolf Alice στο The Forum, στη Μελβούρνη. Πάνω από 1.500 άτομα. Επίσης παίξαμε στο Boogie Festival, το οποίο είναι ένα φεστιβάλ μερικές ώρες έξω από τη Μελβούρνη, που είναι αρκετά μεγάλο.
Έχετε κάποιες συμβουλές για τους θαυμαστές σας και για τη ζωντανή σας εμφάνιση στην Αθήνα;
Jack: Φροντίστε τον εαυτό σας και τους άλλους! Ελάτε να περάσουμε καλά! Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι! Είμαστε απίστευτα ενθουσιασμένοι και ανυπομονούμε να σας γνωρίσουμε.
Σε ευχαριστώ πολύ
Jack: Εγώ σε ευχαριστώ. Ελπίζω να τα πουμε στο live.
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
